Down under

G'day mates,

Hier zijn we weer na drie weken afwezigheid. Jullie kunnen je vast wel voorstellen dat we in de loop van de tijd weer een hoop meegemaakt hebben! En dat is zeker zo. In de laatste aflevering gingen we bijna vertrekken naar Ayers Rock, de welbekende rots in "the middle of nowhere". Het was ongeveer 500 km rijden door het dorre landschap, maar als je dan eindelijk die rots ziet liggen is het een indrukwekkende gewaarwording. Op de dag dat we aankwamen hebben we nog net de zonsondergang bekeken bij Ayers Rock. 's Avonds zijn we gezellig uit eten geweest met Marc en Margreet. De volgende ochtend stonden we met zonsopgang bij Ayers Rock (met een paar honderd anderen). Het is ongelofelijk hoe de kleur van Ayers rock verandert als de zon opkomt. Echt geweldig. Na dit schouwspel hebben we een wandeling om AR heen gemaakt. Ongeveer 10 km, dus een lekkere wandeling. Halverwege konden we AR beklimmen. Dit hebben we natuurlijk gedaan. Vooral het begin was erg zwaar omdat het nogal stijl is. Maar na anderhalf uur bloed zweet en tranen hadden we de top bereikt. Wauw wat een geweldig uitzicht!!! De terugweg ging een stuk makkelijker en sneller, maar toen we eenmaal beneden waren stonden er aardige blaren op onze voeten, en door het omlaag lopen waren de tenen aardig in opstand gekomen. De resterende 5 km van de wandeling waren dan ook slopend! 's Avonds zijn we weer teruggereden in de richting van Alice Springs. Onderweg zijn we bij een camping gestopt voor de nacht. Daar scharrelden een paar andere typisch Australische dieren rond, Emu's. Het waren een soort huisdieren geworden want ze wilden alleen maar voer!!! Toen wij weer een van onze groenterijke gerechten gingen maken, werden wij hun doelwit. Ze waren zo volhoudend dat ik mijn terratorium moest afbakenen en er een een klap voor z'n kop moest verkopen. En dat hielp...

Bij terugkomst in Alice Springs moest de auto WEER naar de garage. Ook hier kwamen we Marc en Margreet 'toevallig' weer tegen. Echt grappig dat je elkaar overal tegenkomt. De eerste keer was de olielek niet goed gerepareerd. Na een onderzoek door de plaatselijke dealer zouden de kosten op 1100 dollar komen! Helaas konden ze de onderdelen niet snel genoeg bij elkaar krijgen dus zijn we naar Cairns gereden. Dit is een reis van 2500 km dus we hadden de auto vol met flessen olie... De reis opzichzelf ging lekker snel, voor zover dat kan natuurlijk. We wisselden elkaar om het 1 a 1,5 uur af met rijden. Dit was wel nodig want de wegen zijn erg saai. Vooral het laatste stuk richting de oostkust waar het alleen maar dor grasland is. Maar na 4 dagen waren we dan eindelijk weer in de bewoonde wereld in Cairns, het Mekka/ Walhalla/ Lourdes voor de duikers.

De eerste dagen in Cairns hebben we gewerkt. Ja, op onze manier dan. We moesten erg veel zaken regelen voor het laatste gedeelte van de reis. Een visum regelen voor Rusland is namelijk niet zo simpel. Ook moest de auto WEER naar de garage. Uiteindelijk is hij helemaal gerepareerd en de garage uit Darwin heeft het allemaal betaald! Gelukkig!!!

Genoeg over de auto. Cairns is een stad met een tropisch klimaat. Rond Cairns zijn nog grote stukken oerwoud te vinden waar je lekker kan wandelen, kamperen en op het strand liggen. Rond Cape Tribulation is een groot national park waar de zee en het regenwoud samen komen. Net een sprookje! Hier hebben wij drie dagen gekampeerd aan het strand. 's Nachts zijn we heerlijk in slaap gevallen met de geluiden van de zee op de achtergrond. Super relaxed. Overdag deden we niet meer dan wandelen, boekje lezen en eten maken. Beter kan het gewoonweg niet worden.

De laatste dagen voordat we weer naar Cairns moesten, hebben we doorgebracht in de Tablelands ten westen van Cairns. We stonden daar met twee anderen op een natuurcamping in een national park. In de schemer hebben we een wandeling gemaakt op zoek naar de "Rat Kangaroe". We hebben er een paar gezien, maar achteraf bleken ze ook op onze camping te zitten. Daar waren ze ook erg geinteresseerd in ons eten. Elise op de banken... ja want het zijn net super grote ratten, alleen springen ze er nog eens bij.

Eenmaal weer in Cairns moesten we nog een ding doen. DUIKEN! We hadden een driedaagse tour geboekt waarbij we op de boot bleven slapen. Ik vond het erg spannend omdat ik tijdens het duiken vaak enorme hoofdpijn krijg. Deze keer had ik een pilletje van iemand gekregen wat daar tegen zou moeten helpen. Nee, niet die pillen waardoor je kabouters gaat zien... ;) En tot mijn grote vreugde hielpen ze! Jahoeeee.

De duikreis was nogal duur, voor hetzelfde geld kan je een maand door India reizen, dus hadden we een dormkamer geboekt. Aan boord bleek de kamer overboekt te zijn en kregen wij... jawel, een upgrade. We werden in de duurste kamer gestopt met tweepersoonsbed, eigen douche, wc en zelfs een tv. Mazzel!!! Het duiken zelf was in een woord GEWELDIG. We hebben stingray's, super mooie koraal, verschillende soorten haaien, schildpadden en nog veel meer gezien. Vanaf de boot konden we dolfijnen zien en... een Minke Whale. Het was drie dagen lang onderwaterfeest. Boven water was het wat minder, omdat er een aardige wind stond. Wij, geen zeebenen hebbende, hadden daar erg last van. De kotszakjes konden tevoorschijn komen. Niet echt tof en nu we weer aan wal zijn... ja jullie raden het al, gaan we nog steeds heen en weer!

We zijn ons gereed aan het maken om naar Townsville te rijden waar we nog twee wrakduiken gaan maken.

Het waren zoals gewoonlijk weer topweken.

See ya later.

Elise and Marijn